Johnson Silver Minnow, srebro, 28 g błystka wahadłowa #19935

Johnson Silver Minnow to skuteczna przynęta wynaleziona w 1920 roku przez Louisa Johnsona. Aby poradzić sobie z problemem wędkowania w zarośniętym jeziorze, opracował przynętę, która imituje ruchy małej rybki i zintegrował ochronną hak z łyżką, którą pokrył prawdziwym srebrem, aby uzyskać jaśniejszy błysk. Projekt Johnsona opierał się na specjalnej łyżce z miedzi i cynku, która była grubsza w środkowej części, co powodowało kołysanie przynęty, utrzymując hak skierowany do góry i zmniejszając szanse na zaczepienie się wodorostów. Ta kołysząca się ruchoma przynęta okazała się również skuteczna wizualnie pod wodą i pozwoliła uniknąć użycia obracadeł, aby zapobiec skręcaniu żyłki.

Johnson Silver Minnow był pierwszą przynętą, która używała prawdziwego srebra, dzięki czemu miała jaśniejszy błysk niż chrom lub polerowana stal. Użycie prawdziwego srebra wyróżniało go również spośród innych przynęt na ryby. Ruch kołyszącej się przynęty tworzy również błyski odbicia srebra w wodzie, co sprawia, że jest ona bardziej widoczna dla ryb. To w połączeniu z chronionym hakiem sprawiło, że Johnson Silver Minnow stał się skuteczną przynętą na ryby.

Ruch kołyszącej się przynęty Johnson Silver Minnow powoduje jej kołysanie się w zakresie 270 stopni, co tworzy błyski odbicia prawdziwego srebra w wodzie. Ten błysk jest najbardziej skuteczny, gdy jest kierowany w dół i na boki, ponieważ ryby zwykle atakują przynęty od dołu lub z boku. Ta cecha konstrukcyjna dodaje do skuteczności przynęty w łowieniu ryb.

Johnson Silver Minnow to zabójcza przynęta, która może być używana samodzielnie lub z przynętą dodatkową dla zwiększenia skuteczności. Jej unikalny ruch wahadłowy sprawia, że jest bardziej atrakcyjna dla ryb i nie jest tak jak wiele innych błystek wahadłowych negatywnie wpływana przez użycie dodatkowej przynęty. Popularną kombinacją jest użycie przynęty z wędzonej skórki wieprzowej w kolorze czerwono-białym lub żółto-białym, ponieważ imituje ona czerwone żagielki skrzelowe rannych lub zaniepokojonych ryb, co może działać jak wizualny "dzwonek obiadowy" dla drapieżnych ryb, które preferują atakowanie wolniejszych, rannych ofiar zamiast szybkich i zdrowych.